ใบที่ห้านี้แถลงแจ้งสุนทร ในคำกลอนบอกความที่ถามไถ่ ถามหาลาภนั้นเป็นไม่เป็นไร คงจะได้สมความตามยินดี ถามเนื้อคู่ชู้สมสมสวาท ว่ายังคลาดเหินห่างทางวิถี ดังเรือน้อยลอยคว้างกลางนที มองเห็นท่าที่จอดอยู่ไกลตา ต้องเนิ่นหน่อยลอยลำแล่นละล่อง แต่ไม่ต้องพายเหนื่อยเมื่อยนักหนา กระแสชนจะอำนวยช่วยพัดพา ให้ถึงท่าสมสุขสำราญกาย ถามโชคลาภคงได้ดังใจนึก ถามถึงศึกสู้ความไม่ขามหลาย ต้องชนะจริงจังดังภิปราย ถามคนเจ็บว่าสบายหายแน่นอน ถ้าถามถึงคนหลี้หลบหนีหน้า ขอทายว่ายังไม่พบประสบก่อน ถามบุตรสุดที่รักในอุทร ดังสุนทรคำทายว่าชายเอยฯ