ใบที่หกตกจิตต์คิดสงสัย ว่าอย่านึกกลอกกลับจงดับใจ แม้นนานไปคงสมอารมณ์ปอง เดี๋ยวนี้เลวเหลวไหลไม่ได้เรื่อง ขืนยักเยื้องร้อนรนจะหม่นหมอง แม้นถามหาลาภว่าได้สมอารมณ์ปองถามพวกพ้องลูกหนี้ที่รุงรัง ว่าคงจะพบประสพภักตร์ อย่าเยื้องยังคงสมอารมณ์หวัง ใครขอได้ใบนี้ไม่มีบัง เป็นจริงจังดีจริงทุกสิ่งอัน ถึงคนเจ็บก็หายสบายจิตต์ คงสมคิดสุขีเป็นศรีสรรค์ถามหาคู่ใบนี้ว่าดีครัน จบที่หกเท่านั้นนะท่านเอยฯ