ใบที่สิบเจ็ดไม่เสร็จเหมือนดังหมาย คิดทำการหว่านจุนดูวุ่นวาย จะพาร้ายใส่ตัวดูกลัวเกรง อย่าร้อนใจไปเลยไม่เคยนึก ค่อย ๆ ตรึกจงเจาะให้เหมาะเหม็ง คงสมหมายชมชื่นได้ครื้นเครง ตัวเราเองต้องเจียมเสงี่ยมตัว ว่าเชือดเนื้อเถือหนังเราทั้งสิ้นจะผันผินมองแผลมีแต่ชั่ว ถามคนเจ็บว่าหายสบายตัวหรือพันพัวเรื่องความที่ถามมา คงชนะทั้งสิ้นอย่ากินแหนง ถามเคลือบแคลงลูกหนี้ไม่ดีหนา เพื่อนฝูงไม่พบประสบตา แต่ถามหาลาภนี้ว่าดีเอยฯ