ใบที่สิบเก้าเปรียบเป็นเช่นมัจฉาในหน้าฝน อุดมสิ้นทั้งน้ำสาหร่ายว่ายเวียนวน ไม่อับจนภักษาของหากิน แต่เป็นปลาอยู่ใต้ฝั่งวังน้ำฝน มีเขื่อนกั้นประตูปิดน้ำไม่ลง จึงคอยฝนจนเขื่อนเปิดจะเลิศลอย ดวงชาตาชีวิตลิขิตไว้ เปรียบเขื่อนใหญ่กั้นน้ำหลากไม่มากไหล ลงนิดๆ ไม่มากให้ภาคใจ ลาภเลื่อนลอยจึงไม่มาหาตัวเรา ให้หมั่นไหว้วอนน้อมนบเคารพนับ พระตรัยรัตน์บิดามารดรสูงศักดิ์เผ่าวงศา เขื่อนจะเปิดลาภจะลอยน้ำไหลมา พรหมเมตตาเปิดทางให้เลิศลอยเอยฯ