ใบที่สามความยากลำบากล้น จะทำการก็ป่วยการรำคาญตน ว่ามีคนปองร้ายไม่วายวัน กินไม่อิ่มนอนไม่หลับกลับให้ทุกข์ ไม่มีสุขสักเวลาแทบอาสัญ แต่ถามเรื่องเป็นความไม่คร้ามกัน คงผ่อนผันสู้ได้เป็นไรมี จะไปหาผู้ใดก็ไม่ยาก ถามลูกหนี้ที่จากพลัดพรากหนี ว่ายังไม่พบกันในทันที หาลาภนี้ก็ยากลำบากกาย ถามเรื่องคู่สู่สมภิรมย์ภักตร์ ว่าร้ายนักฟั่นเฟือนไม่เหมือนหมาย จงสงบไว้ก่อนค่อยผ่อนกาย หมดคำทายที่สามจบความ เอยฯ