ใบที่สิบสองเปรียบดาวพราวกระจ่างยังอยู่กลางเวหานภาใส เหมือนคนปลอดโปร่งโล่งฤทัย สบายใจเบิกบานสำราญรมณ์ ใครเสี่ยงใบนี้ว่าดีนัก ลาภนั้นจักเอิบอาบซาบทรวงสม ถ้าหวังหญิงยอดชู้ไว้ชูชม อย่าปรารมภ์ต้องได้ในเร็ววัน อันพี่น้องของหายทายได้คืน คงจะชื่นรื่นสุขเกษมสันต์ ถามเรื่องความนั้นหนาอย่ากลัวมัน จบประพันธ์พาทีเท่านี้เอยฯ