ใบที่ยี่สิบเจ็ดเสร็จสมอารมณ์หมาย เปรียบเสมือนต้นรุกขาเวลาตาย ต้องสาดสายน้ำค้างในกลางคืน แตกใบอ่อนได้จริงทุกกิ่งก้าน ก็เหมือนการสาวหนุ่มได้ชุ่มชื่น คงจะสมคิดบ้างอยู่ยั่งยืน บ้านเรือนรื่นสุขียินดีครัน ถ้าแม้นถามเป็นความไม่ขามเข็ด ชนะเสร็จดับร้อนได้ผ่อนผัน ถามหาลาภใบนี้ว่าดีครัน คนเจ็บนั้นว่าหายสบายเบา ทั้งคนเหมาะสงเคราะห์ก็มีอยู่ เหมือนบุญชูให้พบประสบเขา จบภิปรายทายคำในสำเนา ต้องจัดเอาว่าดีเท่านั้นเอย