ใบที่ยี่สิบนับถือไม่ซื่อตรง แม้นมั่นคงคงสมอารมณ์บ้าง ระวังตัวให้ดีในที่ทาง ด้วยเราว่างคนซึ่งจะพึ่งพา ใครขอได้ใบนี้เป็นที่เคราะห์ ต้องเสดาะด้วยน้ำมันฟังปัญหา เติมตะเกียงไว้นี่ที่บูชา ไปข้างหน้าคงสมอารมณ์ปอง ถามคนเจ็บว่าหายสบายจิตแม้นถามคิดขอบุตรเป็นสุดหมองยังไม่ได้สมนึกที่ตรึกตรอง แม้นถามปองหาลาภไม่หยาบคาย ว่าไม่ได้มีเป็นที่เห็น แต่ถามเป็นความกันที่มั่นหมาย คงชนะเหมือนคำที่ทำนายต้องถวายน้ำมันเท่านั้น เอยฯ