ใบที่ยี่สิบสี่นี้ว่าช้า ๆ หน่อย จึงจะค่อยเสร็จงานในความหวัง ผลที่ไกลจะใคร่รู้จงดูฟัง คิดยับยั้งรอไปได้สมปอง อย่าหุนหันเหิมฮึกนึกประมาท จักอนาถนอนเพลียเสียข้าวของ แม้นรอไว้เหมือนว่าได้ม้าทอง ตามทำนองอุปมาบรรดามี จะได้พบอุปถัมภ์บำรุงรัก ประเสริฐศักดิ์ชี้ช่องให้ผ่องศรี อย่าเดือดเนื้อร้อนใจไปไยมี ช้าๆ ดีเร็วด่วนไม่ควรการ ธุระอยู่ยังหนทางไปไม่มีภัยทั่วล้นถิ่นสถาน โรคที่หนักจักหายไม่วายปราณ ถึงเป็นนานหายหนอจะขอทาย เรื่องลาภยศมีดอกจะบอกให้ ต่อนานไปคงจะสมอารมณ์หมาย ถ้าเป็นความเคืองขุ่นดูวุ่นวายสู้ไม่ได้กล่าวแก้ว่าแพ้ เอยฯ