ใบที่ยี่สิบเจ็ดเสร็จสมอารมณ์หมาย เปรียบเหมือนรุกขาเวลาตาย ต้องสาดสายน้ำค้างในกลางคืนแตกใบอ่อนได้จริงทุกกิ่งก้าน ก็เหมือนการสาวหนุ่มได้ชุ่มชื่น คงจะสมคิดบ้างยังยืน บ้านเรือนรื่นสุขียินดีครัน ถ้าแม้นถามเป็นความไม่ขามเข็ด ชนะเสร็จดับร้อนได้ผ่อนผัน ถามหาลาภใบนี้ว่าดีครัน คนเจ็บนั้นว่าหายสบายเบา ทั้งคนเหมาะสงเคราะห์ก็มีอยู่เหมือนบุญชูให้พบประสบพักตร์ จงอภิปรายคำทายในสำเนา ต้องจัดว่าดีเท่านี้ เอยฯ